شهادت امام حسن عسکری (علیه اسلام)

امام حسن عسکری علیه السلام حزب طرفدار خود را نزدیک خودش می داند و می فرماید: که میان ما و شما خویشاوندی نزدیک است. یعنی قوم و خویش درجه یک هستیم مثل پدر و فرزند مثل برادر و مومن برادر مومن است یعنی ارتباط میان پیوند برادری پدر و مادری است نه برادری ناتنی مراد از مومن کیست؟
کسی که دنبال راه امام عسکری(علیه السلام) است. این همان ارتباط مستحکم تشکیلاتی است میان امام و پیروانش.
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای کتاب همرزمان حسین(علیه السلام) گفتار دهم

موسسه قرآن و عترت بیت الامیر علیه السلام شهادت امام حسن عسکری علیه السلام را به خلف صالح شان حضرت ولی عصر(ارواحنا له الفدا) و همه شیعیان و محبین اهل بیت(علیهم السلام) تسلیت می گوید.

شرح زندگانی امام حسن عسکری(ع)

حسن بن علی بن محمد(ع) مشهور به امام حسن عسکری، (۲۳۲-۲۶۰ق) یازدهمین امام شیعیان اثناعشری است که به مدت ۶ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت. او فرزند امام هادی(ع) و پدر امام زمان(عج) است.

مشهورترین لقب وی، عسکری است که به اقامت اجباری‌اش در سامرا اشاره دارد. او در سامرا تحت مراقبت حکومت قرار داشت و برای فعالیت‌های خود با محدودیت روبه‌رو بود. امام عسکری از طریق نمایندگان خود و نیز از راه نامه‌نگاری، با شیعیان ارتباط داشت. عثمان بن سعید، نخستین نایب خاص امام زمان(عج)، از نمایندگان خاص وی نیز به شمار می‌رفت.

کنیه و القاب امام حسن عسکری(ع)

کنیه آن حضرت «أبومحمد» است و این کنیه را امام هادی علیه السلام بر ایشان نهاده اند که اشاره به این دارد که فرزند آن حضرت امام منتظر است که روایات ائمه پیشین ایشان را همنام پیامبر معرفی نموده بودند.

القاب آن حضرت که هر کدام آینه ی صفات برجسته و والای ایشان است، عبارتند از:

1. خالص: ایشان از هر آلایش و پلیدی پاک بودند.
2. هادی: ایشان نماد هدایت و نشانه ی راهیابی و حرکت در صراط مستقیم برای عالمیان بودند.
3. عسکری: سامرا یک منطقه ی نظامی به شمار می رفت و امام را به خاطر اقامت در آنجا (یا محله ای از آنجا) «عسکری» لقب دادند. لازم به ذکر است همانطور که مورخان تصریح کرده اند اگر در جایی لقب «عسکری» به تنهایی بکار رود مراد امام حسن عسکری است نه پدرشان.
4. زکی: ایشان شریف ترین و پاک نهادترین انسان روزگار خود بودند جان و دل خود را پاک کرده در راه اعمال نیک پرورش داده بودند.
5. خاص: خداوند ایشان را با فضائل و اجابت دعا، ویژه و خاص خود گردانیده بود.
6. صامت: ایشان خاموش بودند و جز به یاد خدا، تعلیم و حکمت گویی، لب نمی گشودند.
7. سراج: ایشان چراغی بودند در تیرگی ها و مردم را به صلاح و تقوا راهنمایی می کردند.
8. تقی: ایشان پرهیزگارترین انسان زمان خود بودند و بیش از هر کس پاسدار احکام دین و متکی به پروردگار به شمار می رفتند.
9. ابن الرضا عنوانی است که امام جواد و امام عسکری علیهما السّلام هر دو به آن شهرت یافته اند

فراز و نشیب های دوران امامت امام حسن عسکری (ع)

امام عسکری(ع) به مدت ۶ سال (از ۲۵۴ تا ۲۶۰) امامت کرد. مهم‌ترین دلیل برای امامت حسن بن علی العسکری(ع) پس از شهادت امام هادی، وصیت و احادیث امام هادی درباره جانشینی او است.شیخ مفید در ارشاد بیش از ۱۰ روایت و نامه دراین‌باره آورده است اکثر شیعیان و یاران امام هادی(ع) نیز پس از شهادت ایشان، به امام حسن عسکری(ع) به عنوان امام رجوع کردند، ولی عده اندکی جعفر بن علی، (معروف به جعفر کذاب) پسر دیگر امام هادی(ع)، را امام خود خواندند و عده‌ای نیز به امامت سید محمد که در زمان امام هادی(ع) از دنیا رفته بود، معتقد شدند.

در بین شیعیان شخصیت‌هایی بودند که منافع خود را در حمایت از ادعای امامت جعفر کذاب می‌دیدند و اشکالاتی را بر امامت امام عسکری (ع) وارد می‌ساختند. اینان که عموما جایگاه علمی مناسبی هم نداشتند گاه مدعی می‌شدند دانش امام را سنجیده و آن را در سطح دانش کامل که برای ائمه (ع) لازم است نیافته‌اند. گاهی نیز مدعی می‌شدند در نامه‌های امام غلط‌های دستوری یافته‌اند آنها برخی مواقع به نوع لباسی که امام پوشیده بود ایراد می‌گرفتند. و گاه در شئون امامت دخالت کرده و از امام به خاطر عمل‌کرد وکیلانش انتقاد می‌کردند هم‌چنین گاه دستورات امام و فرستاده‌ی ایشان را نمی‌پذیرفتند. از همین رو بود که امام عسکری (ع) می‌فرمود هیچ یک از پدرانشان به اندازه ایشان مورد شک و تردید شیعیان قرار نگرفته است. امام در برخورد با این گونه رفتارها استمرار این نافرمانی‌ها را از جمله‌ی عواملی می‌داند که ممکن است به سلب نعمت الهی منجر شود. مدرسی طباطبایی معتقد است شاید همین ناسپاسی‌ها و کفران نعمت‌ها موجب شد که سرانجام جامعه شیعه از نعمت حضور امام معصوم محروم گردید

فضیلت زیارت امام حسن عسکری(ع)

بی شک ثواب زیارت امام حسن عسکری علیه السلام از زیارت سایر ائمه اطهار کمتر نیست .

امام صادق علیه السلام درباره ی زیارت اهل بیت میفرمایند:کسی که یکی از ائمه اطهار را زیارت کند مثل آن است که رسول خدا را زیارت کرده است

همچنین ایشان میفرمایند:کسی که امام واجب الاطاعه ای را زیارت کند و نزد او چهار رکعت نماز گزارد ثواب یک حج و عمره برای او نوشته میشود

 امام حسن عسکری علیه السلام مزارشان را اینگونه وصف کرده اند:همانا قبر من در (سر من رای) سامرا امان از هر بلا و عذاب الهی بر هر دو گروه است

منظور حضرت از لفظ (دو گروه) شیعه و سنی است چرا که بسیاری از ساکنین شهر سامرا سنی هستند و امام حسن عسکری این وعده را داده اند که برکت عام مزار حضرت برای اهل سنت نیز هست.

شهادت امام حسن عسکری(ع)

سوابق بازداشت و خطرى که همواره از طرف دستگاه حاکم متوجه جان حضرتش بود و این که حضرت یک شخصیت مخالف سیاسى به حساب مى‌‌آمد و نیز رحلت آن حضرت‌ در سنین جوانى، همگى دلیل شهادت آن حضرت می‌باشد. آن حضرت در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری توسط سمی که از طرف معتمد خلیفه عباسی به زور به ایشان خورانده شد به شهادت رسیدند.

امام حسن عسکری(ع) را نزد طاغوت عباسی «معتمد» آوردند. او که از احترام جمیع طبقات مردم به امام و مقدم داشتن ایشان بر تمام علویان و عباسیان به تنگ آمده بود و از شنیدن فضائل حضرت مالامال از کینه شده بود، تصمیم گرفت ایشان را به شهادت برساند. لذا زهری کشنده به امام خوراند که بر اثر آن، بدن حضرت رنجه گشت و ایشان بستری شدند، اما با همه درد و آلام جسمانی صبورانه کار خود را به خداوند واگذار کردند.

از آنجا که امام یک چهره کاملا شناخته شده در سامرا بود، هنگام رحلتش هاله‌اى از غم و بهت‌زدگى فضاى سامرا را فرا گرفت. احمد بن عبید الله در روایتى که قسمتى از آن پیش از این ارائه شد، این صحنه را چنین وصف کرده: وقتى امام عسکرى علیه السّلام رحلت کرد، صداى شیون و فریاد همه جا را فرا گرفت. مردم فریاد مى‌زدند: ابن الرضا رحلت کرد. آنگاه براى تدفین آماده شدند، بازار به حال تعطیل درآمد. پدر من (وزیر معتمد عباسى)، بنى هاشم، شخصیتهاى نظامى و قضایى و منشیان و مردم به سوى جنازه هجوم آوردند، آن روز در سامرا قیامتى برپا بود.

مزار شریف امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری علیه السلام پس از شهادت و مسموم شدن توسط معتمد عباسی در شهر سامرای کنونی در استان صلاح الدین در جوار پدر بزرگوارشان امام هادی علیه السلام و حکیمه و خاتون و همسر مکرمه شان مادر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف حضرت نرجس خاتون دفن هستند .

در سالیان متمادی تعرض های فراوان و جسارت های زیادی به مرقد مطهر ایشان شده است به عنوان مثال در فواصل زمانی سال ۸۴ تا ۸۶ دوبار حرم مطهر حضرت تخریب شد که در ادامه به جزئیات آن اشاره میکنیم:

تخریب اول

چهارشنبه ۲۳ محرم ۱۴۲۷ق (۳ اسفند ۱۳۸۴ش) حدود ساعت ۷ صبح تروریست‎های تکفیری وابسته به القاعده، به رهبری ابومصعب زرقاوی، با پوشیدن لباس نیروهای تکاور عراق، وارد حرم عسکریین شدند و اسلحه نگهبانان را مصادره و آنها را به همراه خادمان حرم، در یکی از غرفه‌های صحن زندانی کردند و با کارگذاری مواد منفجره TNT به وزن حدود ۲۰۰ کیلوگرم در داخل بنا، حرم مطهر را منفجر کردند.

در نتیجه این بمب‎گذاری، گنبد بنا با پوشش آجری و طلاکاریش و همچنین تزئینات کاشی‌کاری در دیوارهای آن، فرو ریخت. شدت این انفجار به حدی بود که برخی از مصالح و تزئینات به کار رفته تا شعاع نیم کیلومتر به بیرون پرتاب شد. اما به علت استحکام بنا، پایه‌های گنبد، بدنه اصلی و دیوارها، سالم باقی ماند.

 تخریب دوم

در ۲۷ جمادی‌الاول ۱۴۲۸ق (۲۳خرداد ۱۳۸۶ ش)، دومین انفجار در حرم عسکریین به وقوع پیوست. در ساعت سه بامداد، تروریست‎ها وارد حرم شده و پس از درگیری با محافظان حرم، اقدام به بمب‎گذاری در حرم نمودند. آنان در ساعت ۹ صبح دست به دو انفجار زدند. در انفجار نخست، گلدسته سمت چپ حرم و در انفجار دوم، گلدسته سمت راست آن به طور کامل تخریب شد.

در ۱۶خرداد ۱۳۹۳ش حمله دیگری از سوی داعش به شهر سامرا و به قصد تخریب حرم عسکریین صورت گرفت که با مقاومت مردم و نیروهای امنیتی عراق خنثی شد.